Abdülkâdir Geylânî Hazretleri kalbin rahatı için tavsiyeyi vermiş: Ey evlât! Ne zamana kadar halkı Hakk’a ortak edecek ve onlara dayanacaksın? Halktan herhangi birinin elinde hayır ve şer, iyilik ve kötülük olmadığını bilesin. Bu sana vâciptir. Onlar hep eşittir, zengini, fakiri, azîzi, zelîli ile birdir. Sana azîz ve celîl olan Allah gerek. Halka dayanma, çalışmana güvenme. Gücüne ve kuvvetine bel bağlama. Allah’ın yoluna koş. Çalışmanı kim nasip ettiyse ona güven ve çalışma yolu ile rızkı verene dayan. Bunu yaparsan yolculuğun O’nunla olur. O, sana kudret ve ezelî bilginin hikmetlerini gösterir. Kalbin O’na vâsıl olur. Sonra geçmiş günlerini düşünürsün. Bu hâlin, Cennet ehlinin, dünyada geçen hâdiseleri hatırlamasına benzer. Sebep tuzağını aşarsan, sebebin Yaratıcısına ulaşırsın. Âdetleri bırakırsan âdet harici hikmetler görürsün. Hizmeti gönüllü yapana hizmet edilir. İtaat edene itaat olunur. İyilik eden iyilik bulur. Yakınlık isteyen yakınlığa erer. Tevâzu eden yükselir. İyilik etmek isteyene iyilikler gelir. Terbiyesi güzel olan, Rabbine yaklaşır. İyi edep, dosta yaklaştırır; kötüsü uzağa atar. En güzel edep, Allah’a itaattir. Edepsizlik ise O’na isyandır.