Kanınızdan başkası temizlemezdi vicdanları Kanınızdan başkası kıpırdatmazdı ölü canları Yanık yüreklerden çıkan aaahlar yeşertir cihanı Rahmet öncesi esen rüzgârlar gibi estiniz Feryadınız ayaklandırır meflüç imanları Gül renkli yaralarınız yakar umursamazlığımızı Katiliniz öğretir bize dostumuzla düşmanımızı Bir damla kanınız, bin silahtan daha etkili oldu Bütün dünya şaşırdı kaldı Cesaretiniz sarstı korkularımızı Korkularımız terk ediyor iç dünyamızı Baharda ağaçların damarlarında yürüyen su gibi Akan kanınız geziyor şimdi bütün damarlarda. Uhud’da esen cennet kokusunu mu aldınız siz Kudüs’ten esen Lodos rüzgârıyla bize de gönderdiniz. Yemen’den esen İmanla, Hayber’den Ali’nin cesaretini de ekleyiniz Şehit Şeyh Ahmet Yasin’le, şehit bebeğin Gazze’de Eba Eyyub el-Ensari ile Hazreti Ali’nin aynı yolda Yürüdüğünü gösterdiniz bize siz Şirk bataklığında boğulmakta olan zalimler Tapındıkları dünyanın kendilerine Perde olduğunu göremediler Perdeyi aralayanları Servet sömürülerini engelleyenleri Şehvette sınır tanıyanları Saltanatta kural koyanları Kendilerine düşman gördüler Beşiktekileri de Mezardakileri de Engel gördüler ve öldürdüler. Öldürürken kendilerini Sevenlerinin Sayanlarının Sevmeyip sayanlarının Saymayıp yüzüne sırıtanlarının Gözünde ve gönlünde öldüler.   Diri olan sizsiniz. Diriltecek olan da sizsiniz. Siz, İslam’ı temsil ediyorsunuz Kanınıza girenler Evlerinizi yakanlar Hazreti Allah’a olan imanlarını Hazreti Musa’ya olan bağlarını Samiri’nin altın buzağısına satanlar Prag’da kırk bin kemikten kilise yapanlar Kemikleriniz bile olmasın diye Beş milyon Yahudiyi yakanlar Sizin de kendileri gibi olmanızı isterler. Kâfir, zalim, gaddar, katil, sömürgen… liği Çocuklarına miras bırakırken Öldürdüklerinin, sömürdüklerinin çocuklarını da Kendi çocuklarına miras olarak düşman bırakırlar Üç bin yıldır sürgün hayatı yaşayan Bunlardan başka millet yoktur. Akrep gibi kendisine iyilik yapanı da sokarlar “Eden, kendine eder” Rabbimiz, Yahudileri uyarırken bizi de uyarır: إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآَخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا “Eğer iyilik yaparsanız, kendinize iyilik yapmış olursunuz. Eğer kötülük yaparsanız, kendinize (kötülük yapmış olursunuz). (O iki bozgunculuktan) sonuncusunun zamanı geldiğinde (öyle kullarımızı göndeririz ki) yüzlerinizi kara etsinler, ilk kez girdikleri gibi yine mescide (Kudüs'e) girsinler ve yendiklerini mahvetsinler.” (İsra süresi ayet 17/7) Not: Bu ayetin tefsirini “Şifa Tefsiri”nden bir okuyuverin. İsteme telefonu: Cantaş Yayınevi 0530 258 60 58