Dünya denilen bu handa kalırken
Bir yolcu olduğumuzu unuttuk.
Dünyalık işlerle oyalanırken
Bazen öleceğimizi unuttuk.
İçinde her çeşit oyun alanı
Beğendik ve benimsedik bu han’ı
Söylemeye gerek yoktur yalanı
Ceset olacağımızı unuttuk.
Nefsin arzusuna ayak uydurduk
Ne yana çekse, o yana koyulduk
Nefsimizi hoş tutarak avunduk
Azap çekeceğimizi unuttuk.
Dünya derdinin telaşına düştük
Mal, mülk edinme yarışına düştük
Cahilce şeytanın peşine düştük
Han’dan çıkacağımızı unuttuk.
Hep yarınların hesabını yaptık
Alacak, verecek defteri tuttuk
Ahiretin hesabını yapmadık
Hesap vereceğimizi unuttuk.
Ömür geçerken farkına varmadık
Hakkın rızasına nail olmadık
Ömrümüzü boş uğurda harcadık
Hakk’a döneceğimizi unuttuk
Nihat Kurnaz .