SU DAHİ GÖNDEREMEDİĞİMİZ GAZZE ŞEHİTLER KAZANMAYA DEVAM EDİYOR. El-Cezire gazetecisi Enes el-Şerif’in vasiyeti ve son mesajı:

Bu benim vasiyetim ve son mesajımdır. Eğer bu sözlerim size ulaşırsa bilin ki, İsrail beni öldürmeyi ve sesimi susturmayı başarmıştır. Allah’ın selamı, rahmeti ve bereketi üzerinize olsun.

Allah biliyor ki, gözlerimi Cibaliya Mülteci Kampı’nın sokaklarında hayata açtığım andan itibaren halkıma destek olmak ve onların sesi olmak için tüm gücümü ve gayretimi ortaya koydum. Umudum, Allah’ın ömrümü uzatması ve ailemle, sevdiklerimle birlikte işgal altındaki vatanım, Askalon “Mecdel”e dönebilmemdi. Fakat Allah’ın iradesi galip geldi ve O’nun takdiri gerçekleşti. Acının her türünü yaşadım, kayıp ve kederin tadına defalarca vardım. Yine de gerçeği olduğu gibi, çarpıtmadan ve tahrif etmeden aktarmaktan bir gün bile tereddüt etmedim. Allah’ın, sessiz kalanlara; öldürülmemize razı olanlara; nefeslerimizi kuşatanlara; çocuklarımızın ve kadınlarımızın cesetleri karşısında kıpırdamayanlara ve halkımızın bir buçuk yılı aşkın süredir maruz kaldığı katliamı durdurmayanlara şahit olmasını diledim. Size, Müslümanların tacındaki inci, dünyadaki her özgür insanın atan kalbi olan Filistin’i emanet ediyorum. Size, hayal kurmaya ya da güven ve huzur içinde yaşamaya fırsat bulamayan mazlum küçük çocuklarını emanet ediyorum. Bu çocukların tertemiz bedenleri, binlerce ton İsrail bombası ve füzesiyle ezildi, parçalandı, kalıntıları duvarlara savruldu. Size, zincirlerin sizi susturmasına, sınırların sizi engellemesine izin vermemenizi vasiyet ediyorum. Toprağın ve halkının özgürlüğüne giden köprüler olun; ta ki onurumuzun ve özgürlüğümüzün güneşi gasp edilmiş vatanımızın üzerinde doğana dek. Size ailemi emanet ediyorum. Gözümün nuru, sevgili kızım Şam’ı emanet ediyorum; zaman bana onu hayal ettiğim gibi büyürken görme fırsatı tanımadı. Sevgili oğlum Salah’ı emanet ediyorum; güçlenip benden bu yükü devralması ve görevi sürdürmesi için ona destek olmayı ve ona arkadaşlık etmeyi istiyordum. Dualarıyla bana bereket olan sevgili annemi emanet ediyorum. Onun duaları benim sığınağım, nuru yolum oldu. Allah’tan kalbine sabır vermesini ve ona benim adıma en güzel mükâfatı vermesini diliyorum. Ayrıca hayat arkadaşım, sevgili eşim Ümm Salah Bayan’ı emanet ediyorum. Savaş bizi uzun günler ve aylar boyunca ayırdı. Yine de o, kökü sağlam bir zeytin ağacı gibi dimdik kaldı; sabırlı ve Allah’a tevekkül eden, yokluğumda tüm sorumluluğu güç ve imanla üstlenen bir eş oldu. Onların etrafında toplanmanızı ve Allah’tan sonra onlara destek olmanızı vasiyet ediyorum. Ölürsem, ilkelerime bağlı kalarak ölürüm. Allah’ın huzurunda, O’nun takdirine razı olduğuma, O’na kavuşmayı sevdiğime ve O’nun katındakinin daha hayırlı ve ebedî olduğuna şahitlik ederim. Allah’ım, beni şehitler arasına kabul et, geçmiş ve gelecek günahlarımı bağışla, kanımı halkım ve ailem için özgürlük yolunu aydınlatan bir ışık kıl. Eğer eksik kaldıysam beni affedin, bana merhamet dileyin. Çünkü ben sözümü tuttum, ne değiştim ne de tereddüt ettim. Gazze’yi unutmayın… Ve beni de bağışlanma ve kabul için edeceğiniz salih dualarınızda unutmayın. Enes Cemal el-Şerif 06.04.2025